In onze box willen we een variëteit aan bieden leveren (link blog), eigenlijk in alles. Nieuwe bieren van kleine lokale brouwers, maar ook van de grote jongens. Bieren met een bijzonder verhaal en natuurlijk vergeten we de klassiekers niet. In november vieren wij dat we één jaar lang Beerders leveren aan onze broeders. Onze jubileumbox bezit een nieuw bier van ‘De Kroon Op Leeuwarden’, de Stoutzen, maar ook klassiekers zoals de Westmalle Tripel en de Sint Bernardus Pater 6. Die laatste is het eerste bier van onze novemberbox die Douwe heeft geproefd (iemand moet het doen…).

Maar eerst even over het ontstaan van Sint Bernardus. Want dat is een uiterst interessante geschiedenis die zich afspeelt in de Westhoek, een gebied in zowel België als Frankrijk.

Het verhaal van Sint Bernardus begint op de Catsberg, een 150 meter hoge uitstulping in het landschap. Aan het begin van de twintigste eeuw moet de abdijgemeenschap als gevolg van antiklerikalisme de grens met België over. In Watou vindt men onderdak in een boerderij, die “Refuge de Notre Dame de St. Bernard” wordt genoemd. Om de activiteiten van de abdij te bekostigen wordt er een kaas gemaakt. Als na 1930 de paters weer welkom zijn in het Franse land wil Evarist Deconinck de kaasmakerij voortzetten. Aan de Trappistenweg nummer 23 ontwikkelt en commercialiseert hij deze kaas.

Voor het volgende deel van de ontstaansgeschiedenis van Sint Bernardus genoemd, moeten we een kilometer of tien naar het noordoosten. Iets boven Poperinge vinden we de Sint-Sixtusabdij. En hoewel dit dan misschien niet direct een lampje doet branden, is het zeker een plaats die het gros van de speciaalbierliefhebbers kent. Want als we zeggen: “Westvleteren”, wat denkt u dan? Precies. Zo’n idee hadden we al.

De Westvleteren 12, door allerhande experts en liefhebbers veelvuldig uitgeroepen tot beste bier van de wereld, is de bekendste exponent van deze trappistenbrouwerij. Westvleteren behoeft dan ook eigenlijk geen nadere introductie. Maar wat is dan de link met Sint Bernardus? Hoewel Westvleteren wordt gebrouwen om de minimaal benodigde inkomsten te genereren wordt na de tweede wereldoorlog besloten om de bieren commercialiseren. Evarist Deconinck hoorde van de zoektocht van de toenmalige Abt Gerardus Deleye, en hij kreeg het voor elkaar; er werd een licentieovereenkomst afgesloten en brouwerij Sint Bernard werd gesticht in Watou. De Poolse brouwmeester van Westvleteren, Mathieu Szafranski bracht naast de know-how ook de originele recepten en de originele St.Sixtus-gist mee.

De kaasmakerij werd aan het eind van de jaren ’50 verkocht, maar het bier wordt nog altijd gebrouwen aan Trappistenweg 23 te Watou. In 1992 liep het contract met de Sint-Sixtusabdij weliswaar af, maar toch brouwen de paters van de Sint-Sixtusabdij en brouwerij Sint Bernardus nog altijd dezelfde bieren. Enkel de naam is anders, zullen we maar zeggen.

De Pater 6 is intussen ook een absolute klassieker geworden. In Vlaamse cafés laven velen zich aan dit kastanjekleurige, donkere bier van hoge gisting. Het feit dat dit bier doorgaans ook te bestellen is onder de naam “paterke” zegt ook zeker wel iets over de status van het drankje.

En, Douwe, hoe smaakt ‘ie?
Het blijft lastig om dergelijke klassiekers elke keer weer opnieuw en onbevooroordeeld te testen. Maar als ik eerlijk moet zijn kom ik tot de conclusie dat ik het een heerlijke dubbel vind, maar het is niet mijn favoriete dubbel. Daar vind ik hem niet vol genoeg voor. De geur begint goed, vrij sterk, met name de alcohol en het zoetje komen duidelijk naar voren. In de smaak proef ik met name een bijzondere fruitigheid voor een dubbel, wat ook direct maakt dat hij, vind ik, niet heel zoet is voor een dubbel.

Zelf dacht ik met name wat smaken tropische smaken te ontdekken, oorspronkelijk dacht ik aan mango. De beschrijving vertelt mij dat het meloen en banaan behoren te zijn. De meloen kan ik wel inkomen, de banaan dan weer totaal niet. Verder proef ik smaken als een mooi bittertje (chocolade) zeker in de nasmaak en een duidelijke alcoholsmaak, zeker voor 6,7%. Al met al een hele mooie dubbel; romig, bitter en bijzonder fruitig, maar hij mist voor mij de echte volheid en balans / eenheid in de smaken. Hij krijg van mij een 3,75/5 op Untappd.

Krijg je dorst van dit verhaal? Zorg dan zeker dat je onze box volgende maand in huis hebt. Meer lezen? Ook dat kan.