Het is de week van de werkstress en ik (Douwe) las net voor het schrijven van dit stuk een artikel over de toename van het aantal burn-outs. Vooral in de groep twintigers en dertigers heeft een bovengemiddeld aantal mensen die een burnout ervaren. In de afgelopen twee jaar is het aantal mensen met een burn-out zelfs met vijftig(!) procent toegenomen. Schrikbarend als je het mij vraagt.

Ik weet helaas al te goed wat het fenomeen ā€˜burn-outā€™ inhoudt. Vijf jaar geleden (2012) heb ik zelf een jaar met dit probleem rondgelopen. Conclusie voor mij? Ik deed veel te veel, en dat waren niet per se dingen waar ik diep van binnen ook echt blij van werd. Maar ja, alles voor het perfecte CV, toch? Nou, dat heb ik geweten.

Het heeft me een jaar gekost om er weer enigszins bovenop te komen. Vooral in het begin was het Ć©Ć©n groot drama. Het liefst zat ik alleen maar binnen, veilig weggedoken in mijn appartement. Eten bestellen via Thuisbezorgd, om maar zo min mogelijk buiten te komen. Het was, om eerlijk te zijn, meer vegeteren dan leven. Mijn ouders en beste vrienden heb ik het pas na een half jaar verteld. Waarom? Ik schaamde me kapot.

Heb ik gefaald? Zo heeft het wel lang gevoeld. Ik was zo lekker bezig, maakte carriĆØre en er waren veel mensen die mij als groot talent bestempelden . Dat voelde eerst goed, maar uiteindelijk bezweek ik onder de druk van het alsmaar moeten voldoen aan met name mijn eigen veel te hoge verwachtingen.

Mijn burn-out heeft mij Ć©Ć©n ding geleerd. En dit zou ik graag als ongevraagd advies meegeven: ā€˜blijf altijd dicht bij jezelf!ā€™ Het heeft mij weer teruggebracht naar de basis. Wat wil ik nou echt, wat vind ik leuk, waar wil ik mij voor inzetten? Dat soort essentiĆ«le vragen kon ik mezelf eindelijk weer stellen.

Ik had zonder twijfel meer kunnen verdienen door vol door te gaan op die weg die ik was ingeslagen. En qua uren ben ik momenteel minstens zo druk. Klinkt niet als een bijster goede deal, maar ik zou niet meer willen ruilen. Ik geniet, ik doe waar ik blij van word, ik pak mijn momenten; ik leef! Als mens. Als ondernemer. Als raadslid. Als Founding Brother van Beerders. Als Douwe die middenin het leven staat en dankbaar is voor alles en iedereen om hem heen.

Dus pak je rust, doe waar je blij van wordt en geniet eens wat meer van al dat moois om je heen! Het leven is wat mij betreft namelijk te mooi om er niet van te genieten.